ich pełną realizację, dla drugich - jedynie uzupełnieniem innych czynników determinujących, a dla pozostałych jest ono właściwie obojętne (tab.<br>18). Przyroda jako dobro główne może być ujmowana dwojako: jako autoteliczna wartość oddziałująca na szeroko rozumianą osobowość, a więc zarówno na stan fizjologiczny, jak i psychiczny jednostki lub też jako podstawowa wartość użytkowa, bez której dane formy nie mogłyby się realizować. Przykładem pierwszego pojęcia mogą być różne typy zachowań związane z turystyką krajoznawczą lub przyrodoznawczą, drugiego zaś - typy zachowań żeglarskich, lotniarskich, wędkarskich lub kąpielowo-plażowych. Wartość uzupełniającą mają walory przyrody, np. dla towarzyskich typów zachowań turystyczno-rekreacyjnych, dla niektórych typów kondycyjno-sportowych. Obojętność