ale w tej "wysokiej" nie znalazłem, mało oczytany, cytatu tak przystającego do tego naszego niewinnego, nie spełnionego romansu z Janką.<br> Wróciłem do Warszawy, spóźniony na początek roku akademickiego. Mój ojczym (inżynier Witold) był oburzony na takie lekceważenie trzeciej już z rzędu uczelni. Mieszkaliśmy teraz w dużym, sześciopokojowym mieszkaniu na Noakowskiego, vis a vis Politechniki. Kiedy wróciłem z wakacji, jeden pokój był już wynajęty sublokatorce, ale wkrótce wskutek finansowych trudności "macochostwa" i mój pokój podzielił los tamtego. Pozostały jeszcze cztery, więc pozbawienie mnie własnego pokoju (zacząłem nocować na kozetce w jadalni), uznałem za szykanę ze strony Witolda. Poprawność naszych stosunków osiągnęła stopień największego zachwiania