kopalni srebra, już to na zamkowych komnatach, całość stosownie podkreślała godzien potępienia podział na klasy i nieludzkość krwiopijców i jeden tylko był w niej mankament. Rozogniony natchnieniem instruktor k.o. popadł w przesadę i stworzył nadmierną ilość występujących postaci. Brakowało zatem aktorów. Postanowiono już zaangażować prawie cały personel najbliższego pegeeru w charakterze statystów, wytypowano część mieszkańców miasta do ról podrzędnych, wciąż jednak nie udawało się znaleźć odtwórców ról głównych.<br>Treść sztuki opiewała dzieje młodej arystokratki, zakochanej bez wzajemności w pracowniku fizycznym jednej z kopalń cennego kruszcu. Tatuś arystokratki, właściciel tak zamku, jak i kopalni, okazywał zdecydowaną dezaprobatę w kwestii uczuć jedynaczki, fizycznie