wykorzystywany <br>na przemian ­ w partii chóru i organów, harmonizowany z eksponowaniem elementów <br>modalnych, nadając tej części charakter uroczystej kontemplacji (Largo solenne, <br>dynamika f).<br> Miazga w Missa Dominicalis (1957) posługuje się motywami z XI mszy gregoriańskiej <br>"Orbis factor" (przeznaczonej In Dominicis infra annum, stąd tytuł mszy) oraz <br>materiałem gregoriańskim Credo V (w części Credo). Są to przeważnie motywy inicjalne <br>poszczególnych wersów, rytmizowane, niekiedy przekształcane interwałowo, wyjątkowo <br>inwersyjnie (Gloria, Gratias agimus), wykorzystywane najczęściej przy użyciu <br>techniki przeimitowania, rzadziej faktury akordowej lub ogólnie mówiąc homofonicznej, <br>np. Laudamus te (s. 7). W Credo kompozytor posługuje się konsekwentnie praktyką <br>alternatim w klasycznej postaci, opracowując wersy nieparzyste chorałowo