wojowników na wieży zniknęły za blankami - wszyscy trzej niemal równocześnie pochylili się, by dźwignąć w górę coś ciężkiego i dużego.<br>Człowieka.<br>Cóż lepszego ofiarować może władca innemu władcy niźli krew? Nie ma dostojniejszej i bardziej prawdziwej ofiary, nie ma przyjaźniejszego powitania.<br>Przewodnik krzyknął.<br>Wojownicy przerzucili ciało przez częstokół i pchnęli w dół.<br>Teraz nastała kolej gwardzistów. Złożono im hołd, więc musieli się godnie odwdzięczyć za powitanie.<br>Leżący na moście mężczyzna jęknął, lekko uniósł głowę, poruszył złamaną ręką. Miał wyłupione lewe oko i piętno wypalone na policzku - znak, że złapano go, gdy kradł bydło. Zabrakło mu szczęścia. Złodziei, po naznaczeniu, zazwyczaj wypuszczano. On