skrojonym według ostatniej mody. Będzie siedział z angie1ską gazetą w ręku. Z czego oni żyją, ci &lt;orig&gt;gudłaje&lt;/&gt;, to jest tajemnica. Ujrzysz ich we święto, to nie poznasz tych łachmaniarzy - takie lordy. &lt;page nr=27&gt;<br>- E, przesadzasz.<br>- Przesadzam. - Po chwili Zygmunt dodał ponurym głosem: - Ale na ten Wschód to trzeba mieć wiele fantazji, bo w gruncie rzeczy znajdujemy się w ponurym mieście smutnego kraju, w brudnej dzielnicy żydowskiej. Tak, fantasto. Marzę o jednym własnym pokoju, gdzieś na Moniuszki lub Wareckiej. W ogóle zbrzydło mi to wszystko. Ha, Wschód! Zygmunt usiadł przy biurku, wydobył jakąś książkę i począł czytać. Lucjan obserwował go. Czytając strofy Reja, Zygmunt miał twarz