ma uruchomić potencje potrzebne do odczytania prawdy o tej ziemi<br>i jej człowieku. W każdym razie żaden z już powstałych i istniejących<br>tego rodzaju elaboratów. Wobec zawodności przekazów literackich i<br>artystycznych większą nadzieję pokładam w języku natury.<br> Zgorszyć się mogą bywalcy bibliotek uniwersyteckich oraz oczytane<br>akademickie łepetyny, gdy powiem, że w moim odczuciu jedynym<br>wiarygodnym opisem świata może być tylko zapis utrwalony na powierzchni<br>lub w głębi ziemi. Natura sama - ale też kulturowe ukształtowanie<br>środowiska - zawiera informacje, o jakich się filozofom nie śniło.<br>Odczytanie lub tylko odczucie treści tego zapisu wymaga instrumentów<br>(wiedzy, wrażliwości, wyobraźni) bardziej czułych niż naukowa rutyna i<br>scjentyczny żargon