Typ tekstu: Książka
Autor: Dąbek Stanisław
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
Autor: Dąbek Stanisław
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
do
fraz w zasadzie inicjalnych (z Credo III i Sanctus z VIII mszy gregoriańskiej
de Angelis). W Credo powraca kilkakrotnie, integrując tę część kategorią modyfikacji
(). Jest on użyty jedynie w partii organowej i harmonizowany z wpływami harmoniki
późnoromantycznej (zob. prz. 113), ta problematyka szerzej w rozdziale III).
Nowowiejski zaciera więc w pewnym stopniu jego charakter chorałowy, wprowadza
natomiast przy jego pomocy typ ekspresji uroczystej, o pewnym zabarwieniu patetycznym
(Moderato maestoso, dynamika f). W Sanctus materiał ten jest wykorzystywany
na przemian w partii chóru i organów, harmonizowany z eksponowaniem elementów
modalnych, nadając tej części charakter uroczystej kontemplacji (Largo solenne,
dynamika f).
Miazga w Missa
fraz w zasadzie inicjalnych (z Credo III i Sanctus z VIII mszy gregoriańskiej
de Angelis). W Credo powraca kilkakrotnie, integrując tę część kategorią modyfikacji
(). Jest on użyty jedynie w partii organowej i harmonizowany z wpływami harmoniki
późnoromantycznej (zob. prz. 113), ta problematyka szerzej w rozdziale III).
Nowowiejski zaciera więc w pewnym stopniu jego charakter chorałowy, wprowadza
natomiast przy jego pomocy typ ekspresji uroczystej, o pewnym zabarwieniu patetycznym
(Moderato maestoso, dynamika f). W Sanctus materiał ten jest wykorzystywany
na przemian w partii chóru i organów, harmonizowany z eksponowaniem elementów
modalnych, nadając tej części charakter uroczystej kontemplacji (Largo solenne,
dynamika f).
Miazga w Missa
do <br>fraz w zasadzie inicjalnych (z Credo III i Sanctus z VIII mszy gregoriańskiej <br>de Angelis). W Credo powraca kilkakrotnie, integrując tę część kategorią modyfikacji <br>(). Jest on użyty jedynie w partii organowej i harmonizowany z wpływami harmoniki <br>późnoromantycznej (zob. prz. 113), ta problematyka szerzej w rozdziale III). <br>Nowowiejski zaciera więc w pewnym stopniu jego charakter chorałowy, wprowadza <br>natomiast przy jego pomocy typ ekspresji uroczystej, o pewnym zabarwieniu patetycznym <br>(Moderato maestoso, dynamika f). W Sanctus materiał ten jest wykorzystywany <br>na przemian w partii chóru i organów, harmonizowany z eksponowaniem elementów <br>modalnych, nadając tej części charakter uroczystej kontemplacji (Largo solenne, <br>dynamika f).<br> Miazga w Missa
