Wśród żołnierzy słabo rozwiniętych fizycznie, powstaje na tym tle obawa i strach przed tego rodzaju represjami. Stany lękowe wzmagają zdenerwowanie, drżenie ciała, utrudniają utrzymywanie broni w nieruchomym położeniu, rozpraszają uwagę, a tym samym uniemożliwiają koncentrację wzroku. W stosunku do żołnierzy z chorobowymi objawami nerwic (6% przyczyn) oraz żołnierzy o wyraźnych wadach wzroku (10% przyczyn) szkodliwość tych praktyk nie ulega najmniejszej wątpliwości. Rodzi się wówczas poczucie krzywdy, poniżenia i małej wartości osobistej w kolektywie żołnierskim. Zamiast umiejętnie i w odpowiednich odstępach czasu rozplanowanych przerw w celowaniu, mających umożliwić fizyczny i psychiczny odpoczynek, stosuje się bowiem bezcelowe bieganie i represje. Wskutek zmęczenia fizycznego