i kształtujących ich strukturę termiczną. Ilość promieniowania docierającego do powierzchni lodowców zależy od szerokości geograficznej, zachmurzenia, a także ich ekspozycji, nachylenia lub zacienienia przez otaczające góry. Na rysunku 5.4 przedstawiono sumę średniego rocznego promieniowania słonecznego padającego na poziomą powierzchnię gruntu, z uwzględnieniem obszarów zlodowaconych w plejstocenie. Strumień promieniownia krótkofalowego waha się od ok. 251 kJ/m rok na Svalbardzie do ponad 670 kJ/m rok w Andach (Sugden, John, 1976). Wielkie współczesne lądolody i ośrodki dawnych zlodowaceń pokrywają się z obszarami otrzymującymi mniejsze ilości promieniowania słonecznego.<br> Konwekcyjny dopływ ciepła odczuwalnego jest w ścisłym związku z temperaturą powietrza. O bilansie energii powierzchni