zauważyć, że ten jasny łuk ma rozmiar kątowy dokładnie taki sam, jak szerokość azymutalna wiązki antenowej. Po naniesieniu na ekran siatki znaczników azymutu i odległości otrzymujemy zobrazowanie radarowe w postaci jak na rys. 1.4c, najczęściej oglądanej przez operatorów stacji radiolokacyjnych.<br>Analogicznie, zamiast obracać antenę w płaszczyźnie poziomej można nią wahać w płaszczyźnie pionowej (rys. 1.5a), co pozwala zmierzyć odległość i kąt elewacji obiektu. Zobrazowanie tak powstałej sytuacji radiolokacyjnej można przedstawić na ekranie tzw. wskaźnika R-H (odległość-wysokość), pokazanego na rys. 1.5b. Współcześnie rzadko już stosuje się tego typu zobrazowanie, gdyż do rzadkości należą samodzielne radary przeszukujące przestrzeń