woli i dobrej rady; szczęśliwym rozjemcą, który spory studził i łagodził. Jednał sobie ludzi życzliwością.<br>Cenili go ludziska za to. Cenili go i szanowali zębianie, gdy im sołtysował i był przewodniczącym miejscowej Gromadzkiej Rady Narodowej. Cenili go i lubili ludowcy, gdyż nawet w najcięższych próbach nigdy nie zawiódł i nie wahał się. Cenili go i dawali temu wyraz koledzy bacowie i hodowcy owiec. Cenili druhowie strażacy, którzy dzisiaj tak pięknie oddają mu swoją ostatnią posługę. I my wszyscy, którym dane było zetknąć się lub współpracować z Nim. Każdy czuł i wiedział, że Stanisław jest człowiekiem prawym, prawdomównym i sprawiedliwym.<br>Prawość, prawdomówność