Krótko przed urodzeniem Elżbiety, syn bogatego kupca z Asyżu - jak wcześniej kupiec Piotr Valdo (Waldens) z Lyonu - wybrał życie w całkowitym ubóstwie. Gdy Elżbieta - początkowo wzrastająca na Węgrzech, a potem w wieku czterech lat jako narzeczona syna Landgrafa Turyngi - przybyła w 1211 r. do Wartburga - Franciszek (inaczej niż krytykujący Kościół waldensi) realizował swój ideał drogi ku Chrystusowi w prostocie, ubóstwie, miłości i pokorze. Pochylając się w drodze nad ubogimi, chorymi i nędzarzami, widział w nich obraz cierpiącego Chrystusa. Elżbieta poślubiła Ludwika, mając lat czternaście; owdowiała (jako matka trojga dzieci) w wieku lat dwudziestu. Jej mąż, książę Turyngii, towarzyszył cesarzowi Fryderykowi w