nikt z nas nigdy się nie przeciwstawiał.<br><br>- Krysiu, wyjdź z pokoju! - powiedziała tonem nie znoszącym sprzeciwu.<br><br>Ale Krysia nie wyszła. To także zdarzyło się po raz pierwszy.<br><br>Matka nie zareagowała na krnąbrność Krysi. Wydała mi się nagle niemieckim baronem, któremu zbuntowali się chłopi. Zrobiło mi się przykro. Złapałem Kryśkę za warkocz i wyciągnąłem ją z pokoju. Sądziłem, że w ten sposób przywrócę zakłócony porządek rzeczy. Tymczasem Kryśka podniosła wrzask, a matka pociągnęła mnie za ucho i na nim wyładowała swój gniew. Był to jeden z tych momentów, kiedy zupełnie na serio zaczynałem przypuszczać, że jest moją macochą. Ojciec, jest zawsze sprawiedliwy