były od nich nierozłączne. Wartościowanie nie krystalizuje się więc w toku indywidualnej wypowiedzi, ma wynikać już z aksjologicznego charakteru składników, jakie wchodzą w jej obręb. Na konsekwencje nie trzeba było długo czekać. Ukształtowała się mowa rytualna i zuniformizowana, której nie powinno zakłócać nic, co indywidualne i wolne od przyjętych schematów wartościowania. Sytuacji danego typu winien odpowiadać - niezależnie od okoliczności, a często wbrew nim - ten sam typ języka. <br>W nowomowie, mającej być przekaźnikiem ustalonych i nie podlegających dyskusji ocen, najistotniejsze są nie poszczególne słowa, traktowane w izolacji, ale z jednej strony, słowa na stałe związane z pewnymi sytuacjami mówienia, z drugiej zaś