bezwładnie w urocze zagłębienie, w śliczną muszelkę między ściśniętymi kolanami...<br><page nr=51> Główka, odrzucona w tył oparła się mdlejąco na poczciwych brzozowych prętach altanki...<br>Z wilgotnych, roztulonych ust dobywał się oddech żarliwy, przyspieszony - Naraz spomiędzy świerków, od białych ścian dworu rozniósł się gruby i gniewny głos męski - Ejże, szelmo, łajdaku!... Nauczę ja was moresu, jak Bóg miły!<br>- Jakże to, wielmożny panie... - odparł pokorny, markotny głos drugi. - Wczoraj cały dzień na pańszczyźnie byłem, przy orce... To juści krzywda dla mnie iść znowu dzisiaj... z listem, mil trzy... do miasteczka...<br>tyli szmat drogi, panie!<br>Panna Aniela wzdrygnęła się gwałtownie.<br>- Ach, papa znowu gniewa się na