zgładzeni przez siepaczy Amina. Samego Mansura od śmierci uratował niespodziewanie trzeci z komunistycznych władców, Babrak Karmal. Karmal, stary znajomy Naderiego, był oportunistą. Przede wszystkim zaś nie był takim raptusem i okrutnikiem jak Taraki czy Amin i Rosjanie uznali, że choćby z uwagi na te przymioty bardziej nadawał się na władcę wasalnego kraju niż jego dwaj poprzednicy, którzy nazbyt dosłownie pojmowali nakazy rewolucyjnej walki o wolność ludu pracującego.<br>Kiedy przywódca ismailitów z Baghlanu pożegnał więzienną celę, poprzysiągł sobie, że nigdy już nie da się nikomu wsadzić za kratki i nigdy nie narazi rodziny na poniewierkę. Zadzwonił do swojego syna Sajjeda Dżafara, który