przerażająco smutne. <br>Pozostawiamy więc za sobą obronne mury, które nie mają już czego bronić i przez Pulę (przystanek żeby zobaczyć rzymski amfiteatr) docieramy wieczorem do Kopru, sąsiada pobliskiego, włoskiego Triestu. <br>Wynajmujemy pokój prywatny w biurze obsługi turystów. Dom stoi w cichej uliczce, w którą wjechać można tylko dziecinnym wózkiem. Taka wąska i stroma. <br>We wnętrzu - gotycki portal. Śpimy na pierwszym piętrze, w trójkę - w jednym pokoju. Zmęczeni drogą kładziemy się przed jedenastą. <br>W nocy budzi mnie dziwny hałas. Ktoś chodzi po pokoju. Pytam sąsiadów czemu nie śpią. Nie ma odpowiedzi. Odwracam głowę na pokój. Lampa uliczna prześwieca przez szpary okiennic. Pokój