widzenia". W dotychczasowej praktyce architektonicznej obowiązują reguły perspektywy. Tutaj natomiast rozstrzygające znaczenie mają specyficzne prawa widzenia. Prawo stałości widzenia kształtu, stałości barwy, stałości widzenia wielkości. Formuje się układy przestrzenne w oparciu o tzw. stożek widzenia obserwującego, którego oś widzenia lokuje się w punkcie zbiegu na horyzoncie. Tymczasem okazuje się jak wątpliwa jest np. reguła perspektywy - postawy czołowej obserwującego. Przecież nie chodzimy z wyprostowaną stale głową. Kąt pochylenia osi głowy wynosi około 8°. Osadzenie oka w oczodole, powieka - służą obronie wzroku przed luminacją nieba. Wzrok ucieka przed kontrastem luminacji, jakie stanowi sylwetka horyzontu ziemi wobec nieboskłonu. Innymi słowy - preferowany kierunek <page nr=6>osi pola