doświadczenia i refleksje menedżerów-praktyków. Do pionierów dostrzegających znaczenie tych problemów zalicza się Roberta Owena (1771-1858), brytyjskiego przemysłowca, który wdrożył postępowe zasady gospodarowania zasobami ludzkimi w kilku swoich przędzalniach oraz Charlesa Babbage'a (1792-1871), brytyjskiego matematyka zajmującego się zwiększeniem wydajności operacji przemysłowych przy zastosowaniu metod matematycznych. Nie ulega jednak wątpliwości, że w owych czasach umiejętności organizacyjne wynikały z tradycji, osobistych doświadczeń oraz intuicji, a nie z podstaw naukowych.<br>Właściwy rozwój nauk organizacji i zarządzania nastąpił dopiero w XX wieku. Od jego początków do chwili obecnej dokonywała się postępowa ewolucja w osiągnięciach naukowych i w praktyce. W literaturze przedmiotu występuje szereg