zaś, doszczętnie zbabrany swą młodzieńczą pornomanią, ucieka na wieś w poszukiwaniu parobka, idealnej istoty, która - jego zdaniem - żyje "naturalnie", jak roślina czy zwierzę, nie zawracając sobie głowy problemami ludzi miastowych.<br>Cóż to za dziwaczna historia! Czy można powiedzieć, że Pimko jest stroną w sporze, który toczą Syfon z Miętusem? Pimko wcale nie stroni od spraw płci, mimo przejrzałego wieku stawia się nawet na nocne rendez-vous z Młodziakówną. Co do chłopięcej pornomanii, uważa ją - słusznie zresztą - za przypadłość, która minie z wiekiem, chłopców zaś uważa w gruncie za niewinnych, podobnie jak - podkreślmy - narrator (F 26-27). Po co więc sprowokował ten niedorzeczny