Franków nie było pod tym względem wyjątkiem. Obowiązek śladu ciążył również na anglosaskich hundredach, które w kodyfikacji z połowy X w. występują zarazem jako lokalne wspólnoty wiecowe15. Można by ostatecznie podejrzewać, że anglosascy królowie wzorowali się na instytucjach karolińskich czy merowińskich, ale w wypadku staroruskiej wierwi recepcja frankijskiego wzoru nie wchodzi oczywiście w rachubę. Zbiorowa odpowiedzialność karna za zbrodnie popełnione przez niewykrytych sprawców oraz obowiązek tropienia, chwytania i wydawania złoczyńców ciążyły także na wspólnotach opolnych w piastowskiej Polsce. Nie wydaje się to rozwiązaniem opartym na zachodnich wzorach. <br>W wielu krajach barbarzyńskiej Europy władza monarsza zmuszała, jak widać, lokalne wspólnoty do wykonywania