do głównej części namiotu. Mijając rząd łóżek rzucił do swoich kompanów:<br>- To na razie chłopaki. Trzymajcie się - dopił ostatni łyk piwa z butelki i demonstracyjnie niedbale wyrzucił ją za siebie. - Idę do panienki. A co tam! Butelka trzasnęła o jakąś metalową rurę. Rozległ się dźwięk tłuczonego szkła. Kanonier Banasik, mocno wcięty, już od pół godziny leżał na brzuchu trzymając plastykową reklamówkę w pozycji bojowej na wypadek, gdyby zachciało mu się rzygać. Posłyszawszy słowa Haczyka uniósł głowę i patrząc wokół tępym, przepitym spojrzeniem, uczynił prawą ręką pouczający gest i wybełkotał:<br>- Pamiętaj kolego, że najlepsza panienka to własna ręka! Rozległ się wybuch śmiechu