krzemieniecki, warszawski i liczkowiecki. W latach 1810-1816 kształcił się w Liceum Krzemienieckim. Z okresu krzemienieckiego pochodzi poemat heroikomiczny Klub piśmienniczy, fragmenty tragedii o Stanisławie Szczepanowskim i wiersze okolicznościowe, m.in. oda Do mego wuja (Wincentego Szeptyckiego), Oda do Polski i Duma o Bolesławie Śmiałym w Karyntii &#150; charakterystyczne dla wczesnego okresu twórczości poety.<br> &#132;Wieszcz Miodoboru" należał do pokolenia, które rosło i dojrzewało w blasku legendy napoleońskiej. Bezpośredni spadkobierca tradycji napoleońskiej jako szesnastoletni młodzieniec głosił chwałę oręża polskiego w odzie Do mego wuja, odczuwając jednocześnie rok 1812 jako grób nadziei Polaków. Kierując swój utwór utrzymany w formie retorycznego przemówienia do