stałej rs (tzw. promienia Schwarzchilda) poprzez porównanie tego <br>rozwiązania z równaniem Poissona wokół punktowej masy M i dowód, że rs = 2GM, <br>mogą być znalezione w podręcznikach dotyczących klasycznej teorii grawitacji, dokąd odsyłamy zainteresowanego Czytelnika. <br>Wprowadźmy pojęcie tzw. wektorów Killinga. Jeżeli teoria ma symetrię o N generatorach, to istnieje N pól wektorowych &lt;gap&gt;, N oraz N lokalnych obrotów <br>&lt;gap&gt;, których łączne działanie zachowuje reper ea (jest to w rzeczywistości definicja tzw. pochodnej Liego ea wzdłuż wektora <br>&lt;gap&gt;<br>Równość powyższa rozumiana jest w sensie infinitezymalnym, tzn. do pierwszego rzędu <br>&lt;gap&gt;<br>Jest to równanie Killinga na &lt;gap&gt; a w obecności symetrii zachowującej &lt;gap&gt;. <br>&lt;page nr=123&gt;<br>W rozwiązaniu Schwarzschilda istnieją cztery wektory Killinga