Nie wiem natomiast, jak się tam chodzi po mokrym: żaden z przewodników nie prowadził mnie nigdy "mokrą" drogą.<br>My obaj z Jerzym poszlibyśmy zresztą chyba nawet i po mokrym, skoro tylko istniała perspektywa myśliwskich emocji o świcie w zręcznie skleconej budce. Za to Władek, który w czasie podwieczorku okazywał kolosalną werwę i oświadczył, że naturalnie będzie "&lt;orig&gt;rębał&lt;/&gt;" cietrzewie ile się da, niech tylko przylecą, dziwnie zrobił się liryczny.<br>- Jak to daleko do tego ostrowu? - zapytał nieufnie, kiedy przybyliśmy nad brzeg moczaru.<br>- Do pierwszego będzie niecały kilometr - powiedział Jakub, poprawiając na plecach nasze rzeczy. - A tam, gdzie postawione budki, jeszcze dwa razy