Nie znam książki Suchodolskiego, mam zaufanie do oceny Grudzińskiego w jego bardzo ciekawym i czujnym wstępie. Stosunek Brzozowskiego do katolicyzmu należy rozpatrywać pod zupełnie innym aspektem niż &lt;name type="person"&gt;Stawar&lt;/&gt; i Suchodolski. Dziś, po &lt;name type="person"&gt;Simone Weil&lt;/&gt;, łatwiej byłoby przeżycia Brzozowskiego ująć i zrozumieć. "&lt;q&gt;Krańcowe zwątpienie staje się nie wiedząc o tym organem wiary&lt;/&gt;" - pisze Brzozowski. Mogłaby to napisać dosłownie &lt;name type="person"&gt;Simone Weil&lt;/&gt; w swoim &lt;name type="tit"&gt;Athéisme purificateur&lt;/&gt;, w &lt;name type="tit"&gt;Pesenteur et la grâce.&lt;/&gt;<br>Już w Legendzie docieramy do wypowiedzi Brzozowskiego o katolicyzmie; są one pełne myślowych wahań. W rozdziale "Mity" Brzozowski pisze: "Z punktu widzenia dostatecznie rozległego cały dzisiejszy moment kulturalny może się rozpatrywać jako rozkład