stale tu. Czas przebiega obok, a ja ciągle w tym samym miejscu. W dole podniósł się wrzask. Na łące chłopcy grali w pikiera. Dym biały wyrywał się z gorących jęzorów ogniska, krowy stały osowiałe pod olszynami, szarzało powoli.<br>- A chciałabyś nagle wielkiego losu?<br>- Już teraz nie. Objąłem ją. I nie wiem, po co to zrobiłem. Jadwisia słuchała. Nie wiem: krzyków w dole, chłodu przedwieczornego czy mnie.<br>- Ryknąłbym jak krokodyl. Ale i do tego trzeba naiwności.<br>- Zaczynałeś życie od wesołego.<br>- Bo nienawidzę smutku. Jestem nim przeżarty niczym pijak wódką w kacu.<br>- Boże. Chorujemy na zapalenie nerwów. O niczym nie można rozmawiać, wszystko jest banalne