W obrębie drugiego typu dokonał podziału na wysokoarktyczny i subpolarny, w zależności od tego, czy obserwuje się topnienie powierzchni lodu latem. Po modyfikacji Ahlmann wydzielił trzy typy lodowców: umiarkowany, wysokopolarny i subpolarny oraz uznał, że jego klasyfikacja pokrywa się z propozycją Lagallego (Baranowski, 1977). W końcu lat pięćdziesiątych, dzięki głębokim wierceniom, zebrano większą liczbę danych o temperaturze lodu wnętrz lodowców. Uświadomiły one badaczom, że struktura termiczna pojedynczego lodowca może być bardzo złożona. P.A. Szumski (1955), a następnie C.S. Benson (1961) zaproponowali podział lodowca na strefy glacjalne w zależności od warunków termiczno-wilgotnościowych powierzchni (por. rozdz. 3.3). <br><br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br><br> Układ kierunków