Ostfalów, Brunon u Angarów, Widukind u Westfalów. Ani na wojnie, ani przy układaniu się o pokój wódz nie występował sam, lecz z grupą przywódczą. Hassion przybył do Karola Wielkiego "z pozostałymi ich [Ostfalów] optymatami", sam więc się do tych optymatów zaliczał i wraz z nimi postanowił dać zakładników oraz zaprzysiąc wierność królowi Franków. Nie ulega bodaj wątpliwości, że starszyzna plemienna, nazwana tu przez karolińskiego rocznikarza "optymatami", składała się z edelingów. W wojnie i w pokoju odgrywali oni decydującą rolę.<br> Metafora kija i marchewki wydaje się zbyt sielankowa w odniesieniu do polityki Karola Wielkiego wobec tej grupy. Nie podzielam poglądu Martina Lintzla