Les Incas (1773), osnutej na tle walk Inków z Hiszpanami w XVI w., druga, Kodrus, warta jest chwili uwagi.<br> Zachowany plan dramatu ujawnia specyficzną dla klasycystycznego wzoru gatunkowego konstrukcję tragicznej pułapki. Oto człowiek przygotowany do radosnego wydarzenia (ślubu) staje nagle twarzą w twarz z groźbą śmierci i musi wybierać między wiernością swemu słowu a zagrożeniem płynącym z przyjętego zobowiązania, między egoizmem i szansą osobistego szczęścia a koniecznością poświęcenia się dla innych. Oczywiście wszelkie realia pozostają tu całkowicie umowne. Anegdota funkcjonuje niemal na prawach paraboli i w skrócie przedstawia się następująco. Król Aten, Kodrus, udzielił schronienia Argom, prześladowanym przez Heraklidów. Z Izmeną