żartobliwej prezentacji różnych odcieni miłości i relacjom tego uczucia z przyjaźnią, obojętnością, zazdrością, &#132;wabnością" (zalotnością), rozumem itd.<br> Dworne igraszki typu &#132;jeux d'amours" mogły wykształcać się w anegdotyczne opowiastki lub rokokowe wierszyki. Podstawowa wartość i znaczenie &#132;zabawek wierszem" leży w ich poetyce, w ich konwersacyjno-narracyjnym charakterze. Język wiersza oświeceniowego, obciążony jeszcze silnie retorycznością, tu zbliża się w swobodzie i lekkości tonu do stylu rozmowy salonowej. Łączy cechy, które spotykamy w najlepszych bajkach Krasickiego i Trembeckiego, z żartobliwą lirycznością słownictwa, tworząc miniaturowe opowiastki i przypowiastki zakończone zwykle dowcipną pointą. J. Lipiński pisze np. rymowaną humoreskę przedstawiającą reduty bogów Olimpu