wiem swoje.<br>Jeśli aktor ma w sobie dużo żywotności, sił psychicznych, temperamentu, jest w stanie wytrzymać podobną eksploatację własnego organizmu długie lata. Pod jednym warunkiem: że będzie odnosił sukcesy. Inaczej w pewnym momencie zaczyna się oszczędzać, obniża poziom, gra coraz gorzej. Albo już się tylko bawi. Aktor musi jak dziecko wierzyć w to, co robi. Jeśli przychodzi taki moment, że nie potrafi ani na minutę zapomnieć, że jest na scenie - skończył się. Może jeszcze grać, bo zawodowe umiejętności pozwalają mu robić odpowiednie miny, wykonywać właściwe gesty, ale wewnątrz coś się załamuje. Wyczuje to reżyser, koledzy, a przede wszystkim publiczność. Zaczyna się