tego łajdaka Rubińskiego. Okno i garsoniera chirurga Tamtena? Przecież to był zwyczajny szantaż na wpół zdechłego krawca! Za pieniądze można oczernić każdego człowieka!... Rebeko!... -- bełkotał Widmar niepomny siebie ze szczęścia. - Przecież ty mnie nigdy nie zdradziłaś i nigdy nie zdradzisz?... Prawda?...<br>- Nigdy - odpowiedziała, a potem z niecierpliwością: - Dlaczego mi nie wierzysz?!...<br>Wtedy zupełnie złamany, lecz jednocześnie do głębi szczęśliwy Widmar powiedział ze wstydem i pokorą: - Przepraszam cię bardzo. - Nie ma za co - odpowiedziała prosto.<br>Zakopane l932 r