są istotne, bo Christine jest chuda jak chart, często biega w nadrzecznym parku i na szczęście ma inne kłopoty niż tusza. Zapatrzony w jej dekolt w rozchyleniu flanelowej koszuli, Anglik wbrew sobie wraca myślami do smętnej historii Christine, która przyjechała z Salem pod Bostonem. Jej przodkowie, w wysokich czarnych kapeluszach, wieszali pewnie czarownice. Rodzice z kolei chcieli, żeby Christine z wyróżnieniem skończyła dobrą uczelnię, a potem następną... - Ale w Nowym Jorku zrozumiałam, że do czegokolwiek się zabiorę, zawsze, zawsze się znajdą lepsi ode mnie. Zawsze, zawsze! - podkreśla gestem Christine, a spod kraciastej flaneli wychyla się obandażowany przegub. Anglik uważa, że Nowy