była z modlitwami i stanowiła rytuał religijno-estetyczny. Roślinom nadawano określoną symbolikę religijną, na przykład użyte w kompozycjach gałęzie oznaczały wiarę i nadzieję.<br>W XIII i XIV wieku wraz ze zwiększaniem się liczby wyznawców buddyzmu pojawił się w japońskich domach nowy element architektoniczny - tokonoma. Była to duża wnęka, w której wieszano zwoje buddyjskie i układano kwiaty. Z czasem tokonoma nabrała świeckiego charakteru i zamiast tekstów buddyjskich pojawiły się w niej malowidła i kaligraficzne napisy. Również kwiaty straciły swe pierwotne znaczenie ofiary religijnej.<br>Tokonoma i mieszczący ją pokój stały się centralnym punktem domostwa. Ikebany, układane coraz częściej tylko dla przyjemności, wyrażać miały