była to zmiana na miarę rewolucji, w przededniu czterdziestych urodzin po raz pierwszy miała zamieszkać zupełnie samodzielnie. Do tej pory zawsze mieszkała z rodzicami i chyba z przyzwyczajenia narzekała na nadopiekuńczość matki i ojca. Birgit nie była jednak zmianą sytuacji wcale zaniepokojona, czuła, że wreszcie wyzwala się z krępujących ją więzów.<br>Zawsze chciała się wykazać i pokazać innym, na co ją stać. Była przekonana, że ogranicza ją cały system zależności i powinności wobec najbliższych, matki i ojca, którzy na dodatek tak naprawdę nie doceniali jej, ciągle tylko pouczali i sterowali jej życiem. Teraz dopiero będzie mogła pokazać całemu światu, na co