mamy źle w głowie, jeżeli pozwalamy na dalsze morderstwa!<br>- Jak możesz tak uprzejmie rozmawiać z tą zbrodniarką?! - wykrzyknęła z oburzeniem i rozgoryczeniem Zosia, kiedy wróciłam do domu.<br>Nie miałam nawet czasu jej odpowiedzieć, bo ujrzałam, że Paweł też wrócił. Nie spotkałyśmy go po drodze, bo odprowadzałam Ewę okrężną nieco trasą, wijącą się pomiędzy ogródkami. Rzuciłam się na niego zachłannie. <br>- No i co?! Widziałeś go?!<br>- A skąd! - odparł Paweł ze zniechęceniem. - Znów go nie było.<br>- Ależ jak to nie było, pojechał już z półtorej godziny temu! Od godziny powinien być w hotelu! Jak mogłeś go nie widzieć?!<br>- Ale nie było go, jak