pochodzą z syluru (ludlowu) i z końca tegoż okresu (przidoli) znamy najstarsze szczątki zwierząt lądowych. Oczywiście biocenozy lądowe były atrakcyjne początkowo tylko dla roślinożerców; przynajmniej do czasu, kiedy koncentracja zwierząt roślinożernych wzrosła na tyle, by umożliwić wyżywienie pierwszych drapieżników.<br>Krocionogi Zgodnie z oczekiwaniami, znaleziska najstarszych lądowych zwierząt należą do roślinożernych wijów. Najbardziej pierwotną ich grupą były zapewne Arthropleurida, znane od późnego syluru do końca karbonu. To duże zwierzęta, we wczesnym dewonie kilkucentymetrowej długości (ryc. 13.2), a w karbonie sięgające 1,8 m (ryc. 13.3). Segmenty tułowiowe miały szerokie pleury nadające zwierzęciu trylobitowy kształt. Odnóża miały tylko jedną gałąź złożoną