nikt nie potępia jej publicznie za łamanie norm obyczajowych. I nikt nie śmiał tutaj tak kpić z jej odczytów o kobietach, naigrawać się z "damskich prelekcji", z takiej na przykład wygłoszonej w stołecznym ratuszu na temat "Wpływu nauki na rozwój miłosierdzia". Warszawski krytyk, a także i poeta, próbował złośliwie przeprowadzić wiwisekcję owej prelekcji, pisząc: "Orzeszkowa rozczłonkowała owo pojęcie miłosierdzia na składowe czynniki: współczucia, pamięci serca, miłości, przebaczania uraz. Wszystko to przy pomocy analizy widmowej, popartej teorią, drgania eteru i fosforanu wapna oraz zdrowych pojęć o wyzwoleniu kobiety w niedoścignionej niczym Ameryce. Więc publika barania za przewodem ...wierczakiewiczowej klaskała zawzięcie, krytyka także