po raz pierwszy chyba nazwał Sebastian Klonowic mieszkańców naszego kontynentu, stale jednak rosła. Stąd też w zarysie jej dziejów winien znaleźć się rozdział (rozdziały?) mówiący o rozwoju świadomości europejskiej. Do naszych zaś podręczników, dotyczących przede wszystkim Polski, należy wprowadzić (kosztem opowieści o przegranych bitwach i wzajemnych rzeziach) rozdziały ukazujące nasz wkład do cywilizacji ogólnoeuropejskiej, a zarazem ogólnoświatowej. Wkład ten widziałbym przede wszystkim w kulturze politycznej dawnych Polaków, opartej na dwóch zasadniczych fundamentach. Pierwszy z nich to przekonanie, iż władcą może być tylko ktoś pochodzący z wyboru wolnych ludzi-obywateli danego państwa. Drugim pogląd, iż opozycja polityczna nie jest zbrodnią, jak to