w Zamku za każdym razem zaczynały się zamieszaniem. Nie powinienem rozpoczynać trzeciej równie fatalnie. Zrobiłem skruszoną minę.<br>"Przepraszam."<br>Kudłaty wzruszył ramionami ze wzgardą. Podniósł bagaż i poszliśmy dalej. Skoro jednak nawiązał kontakt, nie zerwał go tak od razu. <br>"Ty tutaj na długo?"<br>"Nie wiem."<br>"Jesteś oglądacz, pchacz, śpioch czy może włóczykij?"<br>"...?"<br>"Co za tępy dekiel wsiowy... Jesteś Obserwatorem, Wędrowcem, Przewodnikiem Snów...?"<br>"Tkaczem Iluzji."<br>Przeszliśmy jeszcze parę kroków. I wtedy włochaty jakby sobie coś skojarzył. Znowu zatrzymał się jak wryty. Tym razem jego szeroko otwarte oczy pełne były niedowierzania.<br>"Ty jesteś Kamyk!??"<br>"Owszem."<br>Kudłaty wyglądał, jakby się dusił.<br>"Jeździec smoka!??"<br>"Czasami" - potwierdziłem