Typ tekstu: Książka
Autor: Stanisław Dąbek
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
Autor: Stanisław Dąbek
Tytuł: Twórczość mszalna kompozytorów polskich XX wieku
Rok: 1996
lecz jest to błąd, powinno być Tractus), ograniczając tekst Sekwencji do dwóch strof, dodając zaś, podobnie jak Wallek-Walewski, tekst Responsorium Libera me
Nieliturgiczny, indywidualny układ (jako konsekwencja wykorzystania różnych tekstów) siedmioczęściowy ma Requiem (1976) Przybylskiego (numerację wprowadził kompozytor): I Requiem aeternam, II Dies irae, III Lamentatio [część orkiestrowa z wokalizą sopranu solo], IV Tuba mirum, V Dramatico [rozbudowana część orkiestrowa], VI Lacrimosa, VII Finale. Pomiędzy częściami I-VII kompozytor umieścił sześć interludiów organowych, które (według inskrypcji zamieszczonej w partyturze) mogą tworzyć cykl samodzielny (charakteryzuję je w dalszej partii tego rozdziału). Podobnie "części V, III, VII mogą być wykonane jako ŤSymfonia
Nieliturgiczny, indywidualny układ (jako konsekwencja wykorzystania różnych tekstów) siedmioczęściowy ma Requiem (1976) Przybylskiego (numerację wprowadził kompozytor): I Requiem aeternam, II Dies irae, III Lamentatio [część orkiestrowa z wokalizą sopranu solo], IV Tuba mirum, V Dramatico [rozbudowana część orkiestrowa], VI Lacrimosa, VII Finale. Pomiędzy częściami I-VII kompozytor umieścił sześć interludiów organowych, które (według inskrypcji zamieszczonej w partyturze) mogą tworzyć cykl samodzielny (charakteryzuję je w dalszej partii tego rozdziału). Podobnie "części V, III, VII mogą być wykonane jako ŤSymfonia
lecz jest to błąd, powinno być Tractus), ograniczając tekst Sekwencji do dwóch strof, dodając zaś, podobnie jak Wallek-Walewski, tekst <name type="tit">Responsorium Libera me</> <gap> <br>Nieliturgiczny, indywidualny układ (jako konsekwencja wykorzystania różnych tekstów) siedmioczęściowy ma Requiem (1976) Przybylskiego (numerację wprowadził kompozytor): I <name type="tit">Requiem aeternam</>, II <name type="tit">Dies irae</>, III <name type="tit">Lamentatio</> [część orkiestrowa z wokalizą sopranu solo], IV <name type="tit">Tuba mirum</>, V <name type="tit">Dramatico</> [rozbudowana część orkiestrowa], VI <name type="tit">Lacrimosa</>, VII Finale. Pomiędzy częściami I-VII kompozytor umieścił sześć interludiów organowych, które (według inskrypcji zamieszczonej w partyturze) mogą tworzyć cykl samodzielny (charakteryzuję je w dalszej partii tego rozdziału). Podobnie "części V, III, VII mogą być wykonane jako ŤSymfonia
