pewną niemalejącą funkcją owych liczb i uniezależniałby ocenę reguły wnioskowania od faktycznej wartości parametru badanego. Można by go nazwać skutecznością reguły d w sensie ustalonym przez definicję e(d) . Znane są różne możliwe definicje tego typu; nie będę ich tutaj omawiał.<br> Jak już wspomniałem, posługiwanie się określoną regułą d znajduje wówczas uzasadnienie w fakcie, iż reguła ta ma skuteczność (w ustalonym sensie) maksymalną w klasie D wszystkich możliwych reguł wnioskowania.<br> Oczywista słabość powyższego rozwiązania polega na tym, że wskaźnik e(d) ma charakter w pewnym stopniu arbitralny.<br> B. Ograniczyć poszukiwanie reguły najskuteczniejszej do pewnego podzbioru, powiedzmy DA , klasy D wszystkich reguł