lub <br>pogrozić pięścią. Takie są właśnie metody mistrzów zen, na tym polega <br>nieskrępowana niczym witalność zen".&lt;/&gt; Zarówno Bankei, jak i Muso <br>&lt;page nr=110&gt;<br>krytykowali brak spontaniczności metody 'wpatrywania się w koan'. W odróżnieniu <br>od Dahui, wyraźnie wyżej cenili spontaniczną praktykę okresu <br>'dziwnych słów i niepojętych czynów'. <br>Można wyróżnić dwie odmienne oceny metody 'wpatrywania się w koan' <br>i odejścia od praktyki okresu 'dziwnych słów i niepojętych czynów'. Według <br>jednej, reprezentowanej przez Bankeia, metoda 'wpatrywania się w koan' jest <br>przejawem degeneracji szkoły zen. Według drugiego stanowiska, które <br>reprezentuje między innymi Daisetsu Suzuki, powstanie tej nowej metody <br>było nieuniknionym skutkiem rozwoju szkoły zen. W X wieku szkoła