specjaliści legitymujący się również dorobkiem naukowym - i to znaczącym. Zatem, przynajmniej z formalnego punktu widzenia, zadbano o to, aby cytowana 2. zasada WKUE była respektowana.<br><br>Czy to tak ważne, aby przyszli psychologowie stawali się nimi właśnie w murach uniwersyteckich, aby swoją wiedzę przekazywali im właśnie kompetentni badacze, uczeni, a nie wprawieni w arkana praktycznego wykonywania zawodu - psychologowie-praktycy? Jestem głęboko przekonany, że jest to bardzo ważne.<br><br> Spróbuję teraz uzasadnić swoje stanowisko. Przy czym - uprzedzam - nie będę zajmował się tu problematyką nauczania psychologii jako sztuki pomagania ludziom oczekującym pomocy psychologicznej (przygotowanie do wykonywania zawodu psychologa). Tutaj interesuje mnie etyczny kontekst transferu naukowej