się amplitudą ok. 120 cm, po regulacji (1890-1952) linia przedstawiająca zmienność stanów znacznie spłaszczyła się i amplituda spadła do 70 cm. W przypadku nikłego zasilania ciekami (np. Michigan i system Wielkich Jezior, których zlewnia jest tylko 2,1 razy większa od powierzchni jezior) wzrost poziomu wody jest w przybliżeniu wprost proporcjonalny do wielkości opadów, mimo dużego ubytku wód przypadającego na parowanie.<br>W klimacie suchym, tj. na pustyniach i stepach, znaczącą rolę w kształtowaniu przebiegu stanów wód odgrywa parowanie. Amplitudy między średnimi z wielolecia miesięcznymi wartościami stanów maksymalnych i minimalnych są z reguły (z wyjątkiem jeziora Czad) mniejsze od 50 cm