były straszliwe i potężne,<br>z którymi boje staczał mężne,<br>swe młode narażając życie -<br>a nie bezbronnych chłopów bicie.<br><br>I nagle drab, co przed nim stanął,<br>wywleka prawdę nielubianą,<br>szczerbę w przepięknym robiąc micie -<br>takie to figle płata życie!<br>Szybko się jednak opamiętał<br>i czujnie spojrzał na petenta.<br>Nie trzeba wpadać wprzód w wariację,<br>nim się rozpozna sytuację.<br>Już maluteńki jego móżdżek<br>jak bardzo sprawny komputerek<br>zaczął obliczać błyskawicznie<br>rozlicznych możliwości szereg.<br><br>Pierwsze pytanie się wyłania:<br>Kto mu tu nasłał tego drania?!<br>A potem drugie: W jakim celu<br>zjawia się tu po latach wielu?<br>Szmaciak nie wątpił ani chwili,<br>że się w