jednak nadziei. Robię przemiłe spacery, chodzę do parku Skaryszewskiego, patrzę na staw, ogromnie lubię wodę wieczorem, patrzeć na nią. Tak, zabrałem się do tłumaczenia dziełka Luciane Samosate pod tytułem Miłośnik kłamstwa. Okazało się, że mam pewne braki w greckim, Które staram się uzupełnić. Na twarzy twojej, Lucjanie, widzę "cierpienie - bakalarstwo wraże". Odrzuć to wszystko, jesteśmy przed, a nie za. Sądzę, że ze zdrowiem twoim jest dobrze.<br>- Tak sobie, nie bardzo. Może wyjdziemy razem, przekąsić coś, mam parę złotych. Dobrze? Dziadzia, zostajesz?<br>- Co, idziesz do domu? Ja posiedzę jeszcze trochę, siedź.<br>Ale Lucjan pożegnał się. Wyszedł razem z Wermelem. Wysoko warczał motor