Amin i Rosjanie uznali, że choćby z uwagi na te przymioty bardziej nadawał się na władcę wasalnego kraju niż jego dwaj poprzednicy, którzy nazbyt dosłownie pojmowali nakazy rewolucyjnej walki o wolność ludu pracującego.<br>Kiedy przywódca ismailitów z Baghlanu pożegnał więzienną celę, poprzysiągł sobie, że nigdy już nie da się nikomu wsadzić za kratki i nigdy nie narazi rodziny na poniewierkę. Zadzwonił do swojego syna Sajjeda Dżafara, który po aresztowaniu ojca za namową rodziny i znajomych uciekł do Ameryki. "Przyjeżdżaj co prędzej! Jesteś mi potrzebny. Będziesz dowódcą mojej armii" - usłyszał w słuchawce Dżafar. Następnego dnia spakował walizki i kupił bilet na samolot